Nënkryetari i BDI-së, Bujar Osmani, edhe sot ka reaguar ashpër ndaj ligjit të ri të ashtuquajtur për “përfaqësim të drejtë dhe adekuat”, duke e cilësuar atë si një shembull klasik të mashtrimit politik, me formulime të bukura, por pa asnjë garanci reale për barazi dhe përfshirje.
Sipas Osmanit, ligjet nuk ndërtohen mbi supozimin e vullnetit të mirë të pushtetit, por ekzistojnë pikërisht për ta kufizuar arbitraritetin dhe për t’i mbrojtur qytetarët nga padrejtësia.
“Shumë fjali të bukura dhe shumë ‘vullnet i mirë’, por asnjë mekanizëm real. Ligjet nuk bëhen për njerëz me qëllime të mira – ato bëhen pikërisht kur vullneti i mirë mungon”, thekson Osmani.
Ai nënvizon se dallimi thelbësor mes këtij ligji dhe Balancuesit është thelbësor, pasi Balancuesi ishte instrument konkret për zbatimin e Amendamentit 6 të Kushtetutës, ndërsa ligji i ri mbetet në nivel deklarativ.
Sipas Osmanit, Balancuesi ka garantuar përfaqësim real dhe të drejtë për të gjitha komunitetet në çdo nivel institucional, duke mbrojtur jo vetëm shqiptarët, por edhe maqedonasit, turqit, romët, vllehët dhe komunitetet e tjera.
“Balancuesi i ka mbrojtur maqedonasit që në asnjë institucion të mos bien nën përqindjen e tyre shtetërore, edhe aty ku nuk janë drejtues. Po ashtu, ka mbrojtur shqiptarët dhe komunitetet e tjera nga përjashtimi institucional”, thekson Osmani.
Një nga vlerat kyçe të Balancuesit, sipas tij, ishte se ua hiqte drejtuesve të institucioneve mundësinë të zgjedhin sipas preferencave etnike apo politike, duke i detyruar t’i nënshtrohen një mekanizmi objektiv, ligjor dhe të automatizuar, pa e cenuar aspak meritokracinë.
“Balancuesi nuk e ka anashkaluar meritokracinë, përkundrazi, e ka mbrojtur nga kapja politike”, shprehet Osmani. Ai paralajmëron se heqja e Balancuesit përbën regres institucional, duke e krahasuar me heqjen e klauzolave të inkluzionit që janë standard në shtetet evropiane.
“Inkluzioni nuk është opinion dhe as modë ideologjike. Është standard i funksionimit të institucioneve moderne”, thekson ai.
Osmani veçon edhe një dallim thelbësor juridik: Balancuesi ka vepruar ex ante, pra para punësimit, duke e parandaluar shkeljen, ndërsa ligji i ri vepron ex post, vetëm duke e regjistruar dëmin pasi ai tashmë ka ndodhur.
“Balancuesi e ktheu barazinë nga vullnet i lirë në detyrim kushtetues. Ky ligj i ri bën të kundërtën – e zhvendos barazinë nga e drejtë në dëshirë, nga obligim në politikë publike”, thekson Osmani.
Në përfundim, nënkryetari i BDI-së vlerëson se ligji i ri nuk duhet të kalojë, pasi përbën paketim të një çmontimi institucional, me titull tërheqës, por me përmbajtje bosh. “Kur ligji lë hapësirë, padrejtësia gjithmonë e shfrytëzon”, përfundon Osmani.
