Massimiliano Allegri dhe Cristian Chivu janë dy trajnerët që kanë marrë në dorë timonin e Milanit dhe Interit, dy teknikë që janë shumë të ndryshëm jo sq për ideologjinë futbollistike sesa për kurrikulumin dhe eksperiencën e tyre në pankinë
Nga njëra anë është një prej dekanëve të futbollit me tituj kampionë dhe kupa të fituara, nga ana tjetër është një teknik tjetër, 13 vjet më i ri dhe me vetëm disa ndeshje të Serie A në kurrikulumin e tij e megjithatë janë këta të dy që po bëjnë që dy klubet milaneze të përjetojnë një moment të vecantë.
Pas pauzës së kampionatit për ndeshjet e kombëtareve, do të luhet Derbi i Madonninës dhe brenda tij është një duel që nuk është parë kurrë më pare, ajo mes dy strategëve të Milanit dhe Interit. Massimiliano Allegri nuk rresht kurrë së habituri, që ai është ndër më të mirët në menaxhimin e skuadrës, leximin e ndeshjes dhe në organizimin në mbrojtje, kjo dihej. Ashtu sikurse dihej edhe aftësia e tij për të bërë bashkë elementët e një skuadre për të krijuar një lidhje spontane mes futbollistëve. Kësaj i shtohet edhe një ristrukturim më i mirë i zotërimit të topit, dicka e re kjo dhe zbut pak handikapin historic, mungesën e fluiditetit në lojë. Po kështu Allegri ka aftësinë të gjejë mënyrat për të tërhequr skuadrën më poshtë për të krijuar hapësira pas shpinës së kundërshtarit. Në këtë pikë problem te Milani mbetet vështirësia për të krijuar raste kundër skuadrave të mbyllura sic u pa në ndeshjet ndaj Pisa dhe Fiorentinës. Por me rikuperimin e Pulisic dhe formën e rigjetur nga Leao është mëse e mundur që të besohet te aftësitë e lojtarëve në lojën një për një për të krijuar superioritet numerik ndaj lojtarëve të vendosur poshtë, ndoshta duke mbingarkuar krahët në mënyrë që të bëhet ndërrimi i lojës.
Ndërsa Chivu, po ndryshon të zakonshmen e futbollit. Logjika e ndarjes në trajnerë krijues dhe trajnerë menaxhues, pasurohet me një koncept të ri; trajnerin inteligjent. Chivu, që trashëgoi një skuadër me një konotacion taktik shumë të spikatur, nuk bëri gjë tjetër vecse mbajti disa principe të lojës duke bërë ndonjë modifikim. Krijimi i lojës është më pak i bazuar te rotacionet konstante, por gjithsesi janë ruajtur disa karakteristika inzaghiane. Por këtu nuk duhet lënë pa përmendur obsesionin për goditjet standard që është shndërruar në një armë më shumë në duart e Interit për të zgjidhur ndeshjet. Një zgjidhje kjo që e bën Interin skuadrën italiane më të ngjashme me Arsenalin e Artetës, teksa edhe ky i fundit i ka goditjet standarde si pikën më të fortë
Pra, Allegri dhe Chivu kanë shumë merita për momentin e artë që po përjetojnë Milani dhe Inter dhe tani jemi në pritje të një përballjeje direkte që parashikohet të jetë si një prej më interesantëve të viteve të fundit.
