Deklaratat patetike të Arben Taravarit për “vullnetin e popullit” janë përpjekje të dëshpëruara për të mbuluar dështimin e tij spektakolar në menaxhimin e Komunës së Gostivarit.
Zgjedhjet në Gostivar nuk u drejtuan për ndonjë “kokëfortësi të pushtetit”, por për shkak të pakënaqësisë së thellë të qytetarëve ndaj qeverisjes së tij tetëvjeçare, që la pas një komunë të zhytur në borxhe marramendëse prej mbi 20 milionë eurosh, një Gostivar të rrënuar, me rrugë të shkatërruara, me bërllok në çdo cep dhe kaos urban që s’ka parë ndonjëherë më parë.
Taravari ishte ai që e shndërroi komunën e Gostivarit në rekordmbajtëse të borxheve në gjithë Maqedoninë e Veriut. Dhe kur erdhi momenti i ballafaqimit me qytetarët, ai dezertoi, duke e lënë komunën në duart e Valbon Limanit, njeriut që e caktoi si “mburojë” për të fshehur gjurmët e keqpërdorimeve dhe paaftësive të veta.
Por qytetarët e Gostivarit nuk u mashtruan. Ata folën me heshtje, nuk dolën në zgjedhje, duke i dhënë Taravarit përgjigjen më të qartë: nuk duan më as të përdoren, as të manipulohen.
Për më tepër, mandati i ushtruesit të detyrës së kryetarit të komunës ka përfunduar me mbarimin e mandatit të asamblesë komunale, prandaj çdo veprim i Limanit sot është kundërligjor. Çdo firmë, çdo vendim dhe çdo kontratë e nënshkruar në këtë periudhë mund të ketë pasoja të rënda penale.
Prandaj, para se të flasë për “vullnetin e sovranit” dhe “fitues historikë”, Taravari më mirë të japë llogari për borxhet historike, bërllokun urbanistik dhe dezertimin politik që e karakterizon. Sepse historia nuk e njeh si simbol të qëndresës, por si shembull të dështimit që kërkon të fshihet pas fjalëve të mëdha./fol.mk
